In deze rubriek praten we met professionals in de Zeeuwse zorg. Deze keer maken we kennis met Mariska de Pagter (54), huisarts in Kamperland en kersvers bestuurslid bij Stichting Vrienden Adrz. Mariska groeide op in Middelburg en Veere. Na zeven jaar studie, enkele waarnemingen als huisarts in Nederland en een avontuur in het buitenland, kwam ze in 2015 met man en twee zonen naar Zeeland.
Het huis in Kamperland was het eerste grote huis voor Mariska en haar gezin, na altijd in kleine woningen en appartementen te hebben gewoond. Ze wisten meteen: hier moet een grote keukentafel komen waar je met veel mensen aan kunt zitten. De keukentafel is hét middelpunt van hun huishouden. Daar zitten ze het meest, om te praten, te studeren, te borrelen tijdens het koken, te eten en om te vergaderen met collega’s.
Na hun studie geneeskunde in Utrecht volgden Mariska en haar man allebei de tropenopleiding. “We wilden graag tropenarts worden en andere delen van de wereld zien. Maar toen we afstudeerden werden alleen nog ervaren artsen uitgezonden. Gelukkig zagen we een advertentie voor een tijdelijke huisarts in West-Australië en daar hebben we op gesolliciteerd. Samen met de flying doctors gingen we op pad voor spreekuren in de lokale gemeenschappen en we werkten in een klein ziekenhuis voor spoedeisende zorg. Het was een geweldige, onvergetelijke ervaring.”
Via Australië naar Zeeland
Weer terug in Nederland kwam al gauw het besef dat ze niet in de Randstad wilden blijven. “Na twee weken had ik al genoeg van de haast, de drukte, de opdringerigheid. Mijn man kwam bij toeval in contact met de huisarts in Kamperland, die zocht een opvolger. Om en om werkten we in zijn praktijk en we vonden het prima hier, dus verhuisden we. We waarderen Zeeland, de kinderen ook. Zelf houd ik vooral van het water. Met twee vriendinnen samen heb ik een zeilboot en we gaan wekelijks zeilen, zomer en winter, het liefst wedstrijden. Op het water val de dag helemaal van me af, dan kan ik alles loslaten.”
Je leeft met mensen mee
Het mooie van haar werk vindt Mariska dat ze haar patiënten leert kennen. “Als huisarts leef je hun leven met ze mee, zowel de goede gebeurtenissen als de slechte. En je leert ook hun omgeving kennen, zeker omdat we zelf ook in het dorp wonen.” Tegelijkertijd voelt Mariska
grote verantwoordelijkheid. “Als huisarts moet je altijd oplettend zijn, filteren wat onschuldig is en wat serieus. Een verkeerde beslissing kan grote gevolgen hebben en dat maakt het werk van een huisarts onzeker.”
Huisartszorg anders georganiseerd
Er is een groeiend tekort aan huisartsen in Nederland, ook in Zeeland. De Zeeuwse huisartsen werken intensief samen om dit probleem op te lossen. “Zo leid ik als huisartsopleider aankomende huisartsen op die zich in Zeeland willen vestigen. Verder zie je dat huisartsen de zorg steeds vaker opdelen. Patiënten zien meerdere medewerkers voor de verschillende zorgonderdelen bij behandeling van hun ziekte of aandoening. Wel altijd onder supervisie van de huisarts. De arts-assistent bijvoorbeeld, een (para)medicus op hbo-niveau die een deel van de huisartsenzorg mag en kan overnemen. Of de praktijkondersteuner, een verpleegkundige die patiënten met een chronische aandoening begeleidt.”
Benadering van de zorg
“We besteden in Nederland te veel tijd en geld aan chronische zorg,” vindt Mariska. “Je kunt veel beter jong beginnen met gezonde voeding, samen koken en eten, sporten. Op school al of zoals in Australië vanaf het kinderdagverblijf, waar ze trouwens meteen leren je huid te beschermen tegen de zon. Nog iets wat beter kan, is schade aan onze gezondheid door milieuverontreiniging aanpakken, zoals luchtvervuiling, bespoten en kunstmatig bereid voedsel.”
Bovendien valt volgens Mariska winst te behalen met een andere benadering. “Weg met het wantrouwen! Dat je eindeloos moet verantwoorden wat je gedaan hebt en waarom, veel zorgverleners knappen hierop af. Wantrouwen is een enorme verspilling van tijd, moeite en energie. Niet alleen in de zorg trouwens.”
Gevraagd voor Vrienden Adrz
Onlangs werd Mariska gevraagd voor het bestuur van Stichting Vrienden Adrz. “Ze misten een zorgverlener van buiten het ziekenhuis. Ik heb ja gezegd, omdat ik graag wil meehelpen de stress voor patiënten te verminderen. Het draait niet alleen om de dokter en de behandeling, maar
ook om hoe mensen de sfeer in het ziekenhuis beleven, de wachttijd, de communicatie. Dat je met eenvoudige dingen als hamamdoeken, fotobehang, een VR-bril, speelgoed, knuffels, een iPad of tekenfilmpjes op tv, aan patiënten ontspanning en veiligheid kan bieden. Dat vind ik
een mooi doel.”