Twee jaar geleden kwam het leven van Wendy Mesu volledig op zijn kop te staan. Ze kreeg de diagnose borstkanker. Wendy blikt terug op het hele behandeltraject en haar ervaringen met het Borstzorgcentrum: “Ik heb mij nooit een nummertje gevoeld, er werd alle tijd voor mij genomen.”
Voor de zekerheid naar de huisarts
Per toeval kwam Wendy achter dat ze een knobbeltje in haar borst had. “Tijdens het douchen voelde ik het”, vertelt ze. “Voor de zekerheid maakte ik gelijk een afspraak bij de huisarts.” Die stuurde haar door naar het Borstzorgcentrum van Adrz voor het maken van een mammografie (een röntgenfoto van de borst) en een biopsie (het afnemen van weefsel voor onderzoek). Twee dagen na de afspraak kwam Wendy samen met haar man terug voor de uitslag. Die was niet goed. “Borstkanker. Het drong nog niet tot me door. Mijn man stelde vragen, maar ik had het idee dat het over iemand anders ging.”
Chemo, operatie en immunotherapie
In overleg met Wendy stelde het Borstzorgcentrum een behandelplan op. Ze kreeg chemotherapie, een operatie en tot slot therapie om haar afweersysteem te versterken (immunotherapie). “De behandelingen waren een aanslag op mijn lijf”, vertelt Wendy. “De vermoeidheid voerde de boventoon.” Gelukkig werd de tumor wel kleiner. “Bij de operatie kon hij helemaal worden weggehaald, wat een opluchting.” Tot slot volgde nog de immunotherapie, om de laatste kankercellen in Wendy’s lichaam op te ruimen. “Toen ik klaar was met de behandelingen, heb ik de vlag uitgehangen, zo blij was ik.”
Persoonlijk contact
“In het Borstzorgcentrum was het contact altijd heel persoonlijk”, vindt Wendy. “Ik heb mij nooit een nummertje gevoeld, er werd alle tijd voor mij genomen.” Zo mocht ze altijd bellen als er iets was. Dat werd haar echt op het hart gedrukt. “Het Borstzorgcentrum is heel makkelijk bereikbaar en ik sprak vaak met dezelfde verpleegkundigen en artsen. Dat vond ik prettig, want zo bouw je een band op met elkaar. Er werd ook mentale steun aangeboden, voor als ik dat nodig had, maar daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Ik had het gevoel dat ik dit zelf aankon.”
Genieten van kleine dingen
Tijdens haar behandeltraject heeft Wendy altijd hoop gehouden. Wat daarbij hielp, was het contact met de mensen om haar heen. “Ik ben er vaak met familie, vrienden en het gezin op uit gegaan. En ik leerde meer te genieten van kleine dingen, zoals een boswandeling.” Ook schreef Wendy haar gedachten en ervaringen van zich af en benoemde ze dagelijks de lichtpuntjes van de dag – ook al waren die soms klein. “Ik sta na mijn behandelingen niet echt anders in het leven, maar ik maak me nu wel veel minder druk om kleine dingen.”
Halfjaarlijkse controles
Wendy is na anderhalf jaar klaar met haar behandelingen en komt nu alleen nog naar het Borstzorgcentrum voor de halfjaarlijkse controles. “Het is elke keer weer spannend, maar het is fijn dat ik zo goed in de gaten word gehouden.” Ook nu vraagt het Borstzorgcentrum nog vaak hoe het met haar gaat. “Ik heb door het hele proces geleerd om positief te blijven. De persoonlijke hulp van het Borstzorgcentrum heeft daar enorm bij geholpen.” Wendy is achteraf blij dat ze meteen aan de bel heeft getrokken bij het voelen van het knobbeltje. “Twijfel in zo’n geval niet, maar maak meteen een afspraak bij de huisarts. Hoe eerder je erbij bent, hoe beter.”